یکی از فعالیت‌های اصلی یک مدیر سیستم یا کاربر لینوکس، کسب اطلاعات در مورد سیستم لینوکس خود است. مشاهده وضعیت CPU، نرم‌افزار، سخت‌افزار و موارد بیشتر با داشتن اطلاعات سیستم لینوکس امکان‌پذیر است. در این مقاله، ۱۰ دستور برای دریافت اطلاعات سیستم و سخت‌افزار در لینوکس را مرور خواهید کرد.
هنگامی که یک سرور مجازی لینوکس می‌خرید، نیاز خواهید داشت تا نرم‌افزارها یا سخت‌افزارهای مختلفی را بر روی آن نصب و استفاده کنید. اگرچه برنامه‌هایی وجود دارند که می‌توانند به صورت گرافیکی اطلاعات سیستم لینوکس را نشان دهند، اما در این مورد، ما از دستورات داخلی استفاده خواهیم کرد. در نهایت، شما یاد خواهید گرفت چگونه از دستورات مرتبط لینوکس برای نمایش اطلاعات سیستم مورد نظر خود استفاده کنید.
دستورات پرکاربرد برای بررسی اطلاعات سیستم لینوکس
دستورات نصب شده و داخلی متعددی برای لینوکس در دسترس است. در ادامه این آموزش، ما هر دو نوع دستور را بررسی خواهیم کرد و توضیح خواهیم داد که چگونه آنهایی را که هنوز نصب نشده‌اند، نصب کنیم تا بتوانید از آنها برای دریافت اطلاعات سیستم و سخت‌افزار در لینوکس استفاده کنید.
لینوکس دستورات متعددی را ارائه می‌دهد که به شما امکان می‌دهد اطلاعات سیستم را مشاهده کنید. بنابراین، بیایید ببینیم بهترین دستورات برای نمایش داده‌های مرتبط با سیستم در ترمینال چیست. همچنین، با استفاده از دستورات لینوکس در این راهنما، می‌توانید اطلاعات CPU مانند معماری، تعداد هسته‌ها و سرعت کلاک را دریافت کنید. داشتن اطلاعات سیستم و سخت‌افزار در لینوکس به شما کمک می‌کند تا در موقعیت‌های مختلف از آن استفاده کنید، اما احتمالاً رفع اشکال دستگاه‌ها جایی است که مفیدترین خواهد بود.
بیایید مراحل این آموزش را دنبال کنیم و با پرکاربردترین دستورات لینوکس برای دریافت اطلاعات سیستم و سخت‌افزار در لینوکس آشنا شویم.
۱. استفاده از دستور Lscpu برای دریافت اطلاعات CPU
در لینوکس، اطلاعات مربوط به CPU سیستم از طریق ابزار خط فرمان lscpu ارائه می‌شود. این دستور اطلاعات زیر را در مورد معماری CPU (رشته‌ها، حافظه‌های نهان CPU، هسته‌ها، مدل خانواده CPU، تعداد CPUها و غیره) از فایل‌های /proc/cpuinfo و “sysfs” دریافت می‌کند و در ترمینال نمایش می‌دهد:
lscpuعلاوه بر این، می‌توانید خروجی را با استفاده از grep یا سایر دستورات پردازش متن فیلتر کنید تا فقط اطلاعات مورد نیاز خود را استخراج کنید:
lscpu | grep -i bogoدستور بالا اطلاعات رتبه‌بندی توان BogoMips را به شما نشان می‌دهد. و دستور زیر اطلاعات سرعت CPU را در هرتز به شما می‌دهد.
lscpu | grep -i hz۲. نصب و استفاده از Inxi CLI برای دریافت اطلاعات سخت‌افزار
دستور inxi لیستی از جزئیات در مورد سنسورها، درایوها، پارتیشن‌ها، شبکه، صدا، گرافیک، CPU و سایر اجزای سیستم شما را نمایش می‌دهد. لینوکس این دستور را از قبل نصب نمی‌کند، اما می‌توانید آن را با وارد کردن دستور زیر نصب کنید:
sudo apt install inxi -yپس از اتمام نصب، از دستور زیر برای دریافت اطلاعات مرتبط با سخت‌افزار خود استفاده کنید:
inxiاکنون باید اطلاعات سیستم و سخت‌افزار در لینوکس را داشته باشید.
سپس برای دریافت خروجی استاندارد، تایپ کنید:
inxi -Fxz۳. نصب و استفاده از Hwinfo CLI برای آزمایش سخت‌افزار
ابزار آزمایش سخت‌افزار دیگری که اطلاعات جامعی در مورد بسیاری از اجزا ارائه می‌دهد، “hwinfo” است. از آنجایی که توزیع‌های لینوکس hwinfo را از قبل نصب نمی‌کنند، دستور زیر را برای دانلود آن و دریافت اطلاعات سیستم و سخت‌افزار در لینوکس اجرا کنید:
sudo apt install hwinfo -yبرای دریافت اطلاعات سیستم، دستور زیر را اجرا کنید:
hwinfoدر حالی که خواندن خروجی طولانی کمی دشوار است، از دستور زیر برای کاهش جزئیات استفاده کنید:
hwinfo --short۴. نصب و استفاده از Lstopo CLI برای مشاهده تopoloژی یک سیستم لینوکس
دستور lstopo تopoloژی یک سیستم لینوکس را نمایش می‌دهد. برای انجام این کار، دستور زیر را اجرا کنید:
sudo apt install hwloc -yبرای دسترسی به انواع داده‌ها از جمله حافظه‌های نهان اشتراکی، گره‌های حافظه NUMA، رشته‌ها، هسته‌های پردازنده و بسته‌های CPU، از دستور زیر استفاده کنید:
lstopo۵. استفاده از دستور Lshw برای لیست کردن تمام دستگاه‌های سخت‌افزاری
دستور دیگری برای دریافت اطلاعات سیستم و سخت‌افزار در لینوکس، lshw است. برای دریافت یک نمایش دقیق از پیکربندی سخت‌افزاری، دستور زیر را اجرا کنید:
lshwبه این ترتیب، شما داده‌های سخت‌افزاری مهمی از جمله حافظه، CPU، درایوها و غیره را با استفاده از ابزار lshw دریافت خواهید کرد.
همچنین می‌توانید یک خلاصه از اطلاعات سخت‌افزار را که فقط اجزای سخت‌افزاری خاصی را لیست می‌کند، دریافت کنید. برای کوتاه کردن دستور قبلی، تایپ کنید:
lshw --shortنرم‌افزار lshw همچنین به شما امکان می‌دهد تا به عنوان سوپر کاربر، جزئیات کاملی در مورد پروفایل سخت‌افزاری و اجزای سخت‌افزاری خود را به یک فایل HTML خروجی دهید. برای این کار، از دستور زیر استفاده کنید:
sudo lshw -html > [filename.html]۶. استفاده از دستور dmidecode برای لیست کردن تمام سخت‌افزارها
DMI مخفف Desktop Management Interface است. اجرای دستور dmidecode به شما کمک می‌کند تا تمام سخت‌افزارها را همانطور که توسط رابط DMI دیده می‌شوند، لیست کنید. دستور dmidecode داده‌های مرتبط با سخت‌افزار را از جداول DMI (ساختارهای داده SMBIOS) به صورت قابل خواندن نمایش می‌دهد، از جمله شماره سریال، حافظه، اطلاعات BIOS، RAM (DIMMها) و پردازنده. اینجا سنتکس عمومی آن است:
sudo dmidecode -t <option>برای بررسی جزئیات سیستم، می‌توانید از دستور dmidecode برای دریافت اطلاعات بیشتر در مورد سیستم خود استفاده کنید. برای اطلاع از نسخه BIOS، مادربرد و پردازنده، دستورات زیر را اجرا کنید:
sudo dmidecode -t system
sudo dmidecode -t bios
sudo dmidecode -t processorهمچنین می‌توانید از دستور dmidecode زمانی که نیاز به مشاهده تمام اطلاعات مفید لینوکس دارید، استفاده کنید:
sudo dmidecode -q۷. استفاده از دستور proc File برای دریافت اطلاعات فرآیندهای در حال اجرا
دستور proc که اطلاعات مهمی در مورد تمام فرآیندهای در حال اجرای فعلی ارائه می‌دهد، به عنوان مرکز اطلاعات و کنترل هسته در نظر گرفته می‌شود. علاوه بر این، این دستور یک کانال ارتباطی بین فضای کاربر و فضای هسته را فراهم می‌کند. شما می‌توانید با اجرای ls در پوشه /proc، یک لیست طولانی از فایل‌ها و دایرکتوری‌های مجازی را مشاهده کنید:
ls /procهمچنین می‌توانید اطلاعاتی در مورد نسخه سیستم، CPU، دستگاه‌های SCSI/SATA، پارتیشن‌ها، حافظه و غیره را دریافت کنید. برای مثال، برای مشاهده نسخه سیستم، دستور زیر را اجرا کنید:
cat /proc/versionبه عنوان یک راه ساده برای دریافت مجموع حافظه در دسترس، می‌توانید از دستور زیر برای خواندن محتویات فایل /proc/meminfo استفاده کنید:
cat /proc/meminfoبرای دریافت اطلاعات در مورد دیسک‌ها و پارتیشن‌های آنها، دستور زیر را اجرا کنید:
cat /proc/partitions۸. استفاده از دستور Uname برای مشاهده اطلاعات پایه در مورد معماری CPU
نرم‌افزار رایانه‌ای در سیستم‌عامل‌های رایانه‌ای یونیکس و شبیه یونیکس، “دستور خط فرمان uname” نامیده می‌شود. این دستور اطلاعاتی در مورد سیستم عاملی که در حال حاضر بر روی دستگاه در حال اجرا است، مانند نام، نسخه، هسته و پردازنده‌ها را ارائه می‌دهد. آن دارای چندین سوئیچ است.
دستور زیر با سنتکس پایه‌ای خود، نام هسته را بازمی‌گرداند:
unameزمانی که می‌خواهید به طور خاص نام هسته را چاپ کنید، از دستور زیر استفاده کنید:
uname -sبرای لیست کردن تمام اطلاعات به یک باره، از دستور زیر استفاده کنید:
uname -aبرای دریافت انتشار هسته لینوکس، تایپ کنید:
uname -rبه این ترتیب، می‌توانید شماره انتشار لینوکس خود را مشاهده کنید. و برای دریافت نسخه هسته خود، دستور زیر را اجرا کنید:
uname -vهمچنین می‌توانید از دستور زیر برای دریافت نام میزبان گره شبکه خود استفاده کنید:
uname -n
یا
uname --nodenameلطفاً توجه داشته باشید که در سیستم‌های غیر لینوکس، نام‌های میزبان و گره ممکن است متفاوت باشند.
و برای مشاهده معماری سخت‌افزاری ماشین، تایپ کنید:
uname --mبرای مثال، خروجی x86_64 نشان دهنده معماری ۶۴ بیتی و خروجی i686 نشان دهنده یک سیستم ۳۲ بیتی است.
دستور زیر را اجرا کنید تا نوع پردازنده‌ای که استفاده می‌کنید را مشاهده کنید:
uname -pبرای دریافت سکوی سخت‌افزاری که در حال حاضر از آن استفاده می‌کنید، تایپ کنید:
uname -iاجرای دستور زیر، نام سیستم عاملی را که از آن استفاده می‌کنید، به شما می‌دهد:
uname -o
۹. نصب و استفاده از ابزار خط فرمان Ifconfig برای مشاهده رابط‌های شبکه
برای تنظیمات رابط شبکه، از ابزار مدیریت سیستم ifconfig استفاده کنید. این دستور همچنین به طور گسترده در اسکریپت‌های راه‌اندازی سیستم سیستم‌عامل‌ها استفاده می‌شود. دستور “ifconfig” توسط نرم‌افزار Net-tools مدیریت می‌شود. برای نصب آن از دستور زیر استفاده کنید:
sudo apt install net-tools -yسپس، برای نمایش رابط‌های شبکه، دستور زیر را اجرا کنید:
ifconfigاین دستور اطلاعات مفصلی در مورد رابط‌های شبکه فعال در سیستم شما، از جمله آدرس IP، ماسک شبکه، آدرس MAC و وضعیت رابط را نمایش می‌دهد.
خروجی این دستور شامل موارد زیر است:
۱. نام رابط شبکه (مانند eth0، enp0s3)
۲. آدرس IP رابط
۳. ماسک شبکه
۴. آدرس MAC (آدرس فیزیکی رابط)
۵. وضعیت رابط (UP یا DOWN)
۶. آمار ترافیک شبکه (بسته‌های ارسال و دریافت شده)
با استفاده از ifconfig می‌توانید اطلاعات مفیدی در مورد پیکربندی شبکه سیستم خود به دست آورید و در صورت نیاز، تنظیمات را تغییر دهید. این ابزار برای عیب‌یابی مشکلات شبکه و پیکربندی رابط‌های شبکه بسیار کاربردی است.
۱۰. استفاده از دستور Netstat برای دریافت اطلاعات اتصالات اینترنتی فعال و سوکت‌های دامنه
دستور netstat اطلاعات مختلف مرتبط با شبکه را برای اتصالاتی که در حال حاضر در سیستم فعال هستند، نشان می‌دهد. دستور ساده “netstat” جزئیات تمام سوکت‌های دامنه و اتصالات اینترنتی فعلی را ارائه می‌دهد:
netstatبرای مشاهده وضعیت تمام رابط‌های پیکربندی شده، تایپ کنید:
netstat -iاز دستور زیر برای دریافت دروازه‌های پیش‌فرض و جداول مسیریابی استفاده کنید:
netstat -rاین دستور اطلاعات زیر را نمایش می‌دهد:
۱. اتصالات TCP و UDP فعال، شامل آدرس IP و شماره پورت محلی و راه‌دور.
۲. سوکت‌های دامنه یونیکس فعال.
۳. جزئیات رابط‌های شبکه پیکربندی شده، شامل آدرس IP، ماسک شبکه و آمار ترافیک.
۴. جدول مسیریابی، شامل مقصد، گیت‌وی و رابط شبکه.
این دستور برای عیب‌یابی مشکلات شبکه، بررسی اتصالات فعال و تجزیه و تحلیل ترافیک شبکه بسیار مفید است. با استفاده از گزینه‌های مختلف netstat، می‌توانید اطلاعات بیشتری در مورد اتصالات، سوکت‌ها، مسیرها و رابط‌های شبکه دریافت کنید.
برای مثال، دستور `netstat -antp` لیستی از تمام اتصالات TCP و UDP فعال را به همراه شماره پورت و نام پروسه مرتبط نشان می‌دهد. این می‌تواند برای شناسایی پروسه‌های متصل به پورت‌های خاص مفید باشد.
نتیجه‌گیری
در این مقاله، ۲۳ دستور برای دریافت اطلاعات سیستم و سخت‌افزار در لینوکس را مرور کردید. استفاده از دستورات بحث شده در این راهنما به شما امکان می‌دهد تا اطلاعات بیشتری در مورد سیستم لینوکس خود کسب کنید و اطلاعاتی در مورد دستگاه‌های سخت‌افزاری (CPUها، RAM، دیسک‌های سخت، PCI و USB) متصل به آن دریافت کنید. اکنون باید بدانید چگونه از سیستم لینوکس خود استفاده کنید، برای رشد و ارتقا برنامه‌ریزی کنید، با فروشندگان برای کمک تماس بگیرید، درایورها و نرم‌افزارهای مورد نیاز را نصب کنید و اصلاحات را اعمال کنید.
اگر دستوری را که برای دریافت اطلاعات سیستم و سخت‌افزار در لینوکس استفاده می‌شود از قلم انداخته‌ایم، با ما به اشتراک بگذارید.
این دستورات به شما امکان می‌دهند تا اطلاعات جامع و دقیقی در مورد سیستم لینوکس خود، از جمله معماری CPU، حافظه RAM، دیسک‌های سخت، رابط‌های شبکه، درایورهای نصب شده و بسیاری موارد دیگر دریافت کنید. با داشتن این اطلاعات، می‌توانید عملکرد سیستم خود را بهینه کنید، مشکلات احتمالی را شناسایی و رفع کنید، و برای رشد و ارتقای آینده برنامه‌ریزی کنید.
برخی از مزایای اصلی داشتن اطلاعات سیستم و سخت‌افزار در لینوکس عبارتند از:
۱. عیب‌یابی و رفع مشکلات سیستم و سخت‌افزار
۲. بهینه‌سازی عملکرد و پیکربندی سیستم
۳. برنامه‌ریزی برای ارتقا و خرید تجهیزات جدید
۴. پشتیبانی بهتر از فروشندگان و تامین‌کنندگان
۵. آگاهی از محدودیت‌ها و قابلیت‌های سیستم
در نهایت، داشتن اطلاعات کامل در مورد سیستم لینوکس خود به شما این امکان را می‌دهد تا از آن به بهترین نحو استفاده کنید و عملکرد و امنیت آن را در بالاترین سطح نگه دارید.
