Vultr سرورهای ابری با ذخیره‌سازی SSD انعطاف‌پذیر برای همه مشتریان خود ارائه می‌دهد. Vultr یک پلتفرم ابری پیشرفته برای ارائه خدمات میزبانی و زیرساخت ابری برای کسب‌وکارها و توسعه‌دهندگان فراهم می‌کند. Vultr کاربران را با ذخیره‌سازی ۱۰۰% SSD، استقرار یک‌کلیک و سرورهای کاملاً خودکار و اختصاصی جذب می‌کند. همچنین، Vultr یک داشبورد کاربرپسند با قیمت بسیار معقول نسبت به رقبای خود ارائه می‌دهد. ویژگی‌ها و قیمت مناسب Vultr آن را به گزینه‌ای قابل اعتماد برای پروژه‌های با بودجه محدود و مقیاس کوچک تبدیل می‌کند.
Vultr از IPv6 برای تمام سرورهای مجازی و نمونه‌های Bare Metal خود پشتیبانی می‌کند. برای فعال‌سازی IPv6، کاربران می‌توانند از یکی از روش‌های زیر استفاده کنند:
– گزینه “Enable IPv6” را در بخش ویژگی‌های اضافی هنگام استقرار یک نمونه جدید انتخاب کنید.
– از این آموزش برای افزودن پشتیبانی IPv6 یا افزودن یک آدرس ثانویه به یک نمونه مستقر استفاده کنید.
در این آموزش، ما مراحل پیکربندی IPv6 را در سرورهای Ubuntu و CentOS در Vultr یاد خواهیم گرفت.
افزودن IPv6 به یک نمونه
برای افزودن IPv6 به یک نمونه سرور خصوصی مجازی در Vultr، مراحل زیر را دنبال کنید:
۱. تأیید کنید که پروتکل ICMP در فایروال سیستم‌عامل مسدود نشده است، زیرا پیکربندی خودکار IPv6 به پروتکل ICMP وابسته است.
۲. به کنسول Vultr وارد شوید و به تب تنظیمات برای نمونه بروید.
۳. از صفحه تنظیمات، منوی IPv6 را انتخاب کنید.
۴. سپس، بر روی دکمه “Assign IPv6 Network” کلیک کنید.
۵. در نهایت، سرور را از طریق پورتال مشتری Vultr راه‌اندازی مجدد کنید. توجه داشته باشید که راه‌اندازی مجدد سرور از طریق SSH شبکه جدید را فعال نمی‌کند.
Ubuntu
Ubuntu 17.10 تا ۲۰.۱۰
۱. فایل `/etc/netplan/10-ens3.yaml` را باز کرده و متن زیر را اضافه کنید.
network:
version: 2
renderer: networkd
ethernets:
ens3:
dhcp4: yes
addresses:
- '۲۰۰۱:db8:1000::200/64'– IPv6 اولیه دینامیک است.
– `۲۰۰۱:db8:1000::200` در متن بالا آدرس IPv6 ثانویه است که اختیاری است. اگر آدرس ثانویه لازم نیست، آدرس‌ها و بخش IPv6 مثال را از متن بالا حذف کنید. کاربران می‌توانند آدرس IPv6 مثال را با آدرسی در زیرشبکه IPv6 خود جایگزین کنند.
۲. پس از افزودن متن، فایل را ذخیره کرده و خارج شوید.
۳. در نهایت، با اجرای دستور زیر یا راه‌اندازی مجدد، شبکه را به‌روزرسانی کنید.
netplan apply
Ubuntu 16.04 تا ۱۷.۰۴
۱. برای افزودن پیکربندی دینامیک IPv6، خطوط زیر را به فایل `/etc/network/interfaces` اضافه کنید.
iface ens3 inet6 auto
۲. پس از آن، شبکه را راه‌اندازی مجدد کنید یا برای اطمینان از اینکه تغییرات اعمال شده‌اند، راه‌اندازی مجدد کنید.
systemctl restart networking.service
۳. برای افزودن پیکربندی استاتیک IPv6، خطوط زیر را به فایل `/etc/network/interfaces` اضافه کنید.
iface ens3 inet6 static
address 2001:db8:1000::100
netmask 64
up /sbin/ip -6 addr add dev ens3 2001:db8:1000::200– `۲۰۰۱:db8:1000::100` آدرس IPv6 اولیه است. این آدرس را با آدرسی در زیرشبکه IPv6 کاربر جایگزین کنید.
– `۲۰۰۱:db8:1000::200` آدرس IPv6 ثانویه اختیاری است. اگر آدرس ثانویه لازم نیست، خط آدرس IP مثال را حذف کنید. این آدرس را با آدرسی در زیرشبکه IPv6 کاربر جایگزین کنید.
۴. فایل را ذخیره کرده و خارج شوید.
۵. در نهایت، شبکه را راه‌اندازی مجدد کنید یا نمونه را برای اعمال تغییرات راه‌اندازی مجدد کنید.
systemctl restart networking.service
Ubuntu 14.04
۱. برای افزودن پیکربندی دینامیک IPv6، خطوط زیر را به فایل `/etc/network/interfaces` اضافه کنید.
iface eth0 inet6 auto
۲. فایل را ذخیره کرده و خارج شوید.
۳. نمونه را راه‌اندازی مجدد کنید تا اطمینان حاصل شود که تغییرات اعمال شده‌اند.
systemctl restart networking.service
۴. برای افزودن پیکربندی استاتیک IPv6، خطوط زیر را به فایل `/etc/network/interfaces` اضافه کنید.
iface eth0 inet6 static
address 2001:db8:1000::100
netmask 64
up /sbin/ip -6 addr add dev eth0 2001:db8:1000::200– `۲۰۰۱:db8:1000::100` آدرس IPv6 اولیه است. این آدرس را با آدرسی در زیرشبکه IPv6 کاربر جایگزین کنید.
– `۲۰۰۱:db8:1000::200` آدرس IPv6 ثانویه اختیاری است. اگر آدرس ثانویه لازم نیست، خط آدرس IP مثال را حذف کنید. این آدرس را با آدرسی در زیرشبکه IPv6 کاربر جایگزین کنید.
۵. فایل را ذخیره کرده و خارج شوید.
۶. در نهایت، نمونه را راه‌اندازی مجدد کنید تا تغییرات اعمال شوند.
انتقال IP
اگر کاربر انتقال IP را فعال کرده باشد، مانند زمانی که از سرور به‌عنوان VPN استفاده می‌کند، خطوط زیر را به فایل `/etc/sysctl.conf` اضافه کنید:
net.ipv6.conf.all.accept_ra=2
net.ipv6.conf.eth0.accept_ra=2مقدار پیش‌فرض این متغیرها ۱ است که مانع از کارکرد IPv6 می‌شود. برای بررسی وضعیت انتقال IP، دستور زیر را اجرا کنید:
# sysctl net.ipv4.ip_forwardCentOS
CentOS 8
۱. برای افزودن پیکربندی دینامیک IPv6، خطوط زیر را به فایل `/etc/sysconfig/network-scripts/ifcfg-ens3` اضافه کنید.
TYPE="Ethernet"
DEVICE="ens3"
ONBOOT="yes"
BOOTPROTO="dhcp"
IPV6INIT="yes"
IPV6_AUTOCONF="yes"
IPV6ADDR_SECONDARIES="2001:db8:1000::100 2001:db8:1000::200"آدرس IPv6 اولیه دینامیک است. `۲۰۰۱:db8:1000::200` آدرس IPv6 ثانویه اختیاری است. اگر آدرس ثانویه لازم نیست، خط آدرس IP مثال را حذف کنید. این آدرس را با آدرسی در زیرشبکه IPv6 کاربر جایگزین کنید.
۲. فایل را ذخیره کرده و خارج شوید.
۳. در نهایت، اتصال را راه‌اندازی مجدد کنید یا برای اعمال تغییرات، راه‌اندازی مجدد کنید.
nmcli con load /etc/sysconfig/network-scripts/ifcfg-ens3
nmcli con up 'System ens3'
CentOS 6 تا ۷
۱. برای افزودن پیکربندی دینامیک IPv6، خطوط زیر را به فایل `/etc/sysconfig/network-scripts/ifcfg-eth0` اضافه کنید.
IPV6INIT="yes"
IPV6ADDR="2001:db8:1000::100/64"
IPV6_AUTOCONF="yes"
IPV6ADDR_SECONDARIES="2001:db8:1000::200/64"`۲۰۰۱:db8:1000::100` آدرس IPv6 اولیه است. این آدرس را با آدرسی در زیرشبکه IPv6 کاربر جایگزین کنید. `۲۰۰۱:db8:1000::200` آدرس IPv6 ثانویه اختیاری است. اگر آدرس ثانویه لازم نیست، خط `IPV6ADDR_SECONDARIES` را حذف کنید. این آدرس را با آدرسی در زیرشبکه IPv6 کاربر جایگزین کنید.
۲. فایل را ذخیره کرده و خارج شوید.
۳. در نهایت، اتصال را راه‌اندازی مجدد کنید یا برای اعمال تغییرات، راه‌اندازی مجدد کنید.
service network restart
انتقال IP
اگر کاربر انتقال IP را فعال کرده باشد، مانند زمانی که از سرور به‌عنوان VPN استفاده می‌کند، خطوط زیر را به فایل `/etc/sysctl.conf` اضافه کنید:
net.ipv6.conf.all.accept_ra=2
net.ipv6.conf.eth0.accept_ra=2مقدار پیش‌فرض این متغیرها ۱ است که مانع از کارکرد IPv6 می‌شود. برای بررسی وضعیت انتقال IP، دستور زیر را اجرا کنید:
# sysctl net.ipv4.ip_forward
نتیجه‌گیری
این آموزش فرآیند پیکربندی IPv6 را در سرورهای Ubuntu و CentOS در Vultr ارائه می‌دهد. امیدواریم این آموزش مفید بوده باشد و در صورت داشتن هرگونه سوال یا پیشنهاد، با ما ارتباط بگیرید.
