مفهوم مجازی‌سازی در رایانش ابری
مجازی‌سازی در رایانش ابری ایجاد ماشین‌های مجازی را آسان‌تر می‌کند. با ایجاد ماشین‌های مجازی، عملکرد روان چندین سیستم عامل امکان‌پذیر است. علاوه بر این، به دلیل اکوسیستم مجازی برای سیستم‌های عامل سرور و چندین دستگاه ذخیره‌سازی است که در سراسر چندین سیستم عامل اجرا می‌شوند.
بنابراین، می‌گوییم که رایانش ابری به عنوان یک برنامه یا سرویس در یک اکوسیستم مجازی شناخته می‌شود. و بنابراین، نیاز به منابع فیزیکی کمتری وجود خواهد داشت. در عصر صنعتی مدرن، رایانش ابری و مجازی‌سازی به طور چشمگیری در حال افزایش هستند. با افزایش تقاضا، آنها به سرعت متحد خواهند شد و بازگشت سرمایه بالاتری را به کسب‌وکارها ارائه خواهند داد.
این دو پیشرفت با هم کار می‌کنند و اطمینان حاصل می‌کنند که کاربران سطوح محاسباتی پیشرفته‌ای را برای انجام کامل عملیات دریافت می‌کنند. علاوه بر این، برنامه‌ها با اجرای برخی دستورات ساده قابل اشتراک‌گذاری در رشته‌های مختلف شبکه هستند.
ویژگی‌های مجازی‌سازی
برخی از ویژگی‌ها یا مشخصات مجازی‌سازی عبارتند از:
– کاربران نهایی می‌توانند محیط محاسباتی خود را از طریق استفاده از فناوری مجازی‌سازی در رایانش ابری ایجاد کنند. برای انجام این کار، باید یک ماشین میزبان ایجاد شود. این ماشین میزبان به کاربر نهایی امکان می‌دهد تعداد کاربران فعال را محدود کند. با انجام این کار، کنترل آسان است. مصرف برق نیز با استفاده از آنها می‌تواند کاهش یابد.
– دسترسی به منابع سرور: مجازی‌سازی ویژگی‌های منحصربه‌فردی را ارائه می‌دهد که نیاز به سرورهای فیزیکی را از بین می‌برد. با چنین ویژگی‌هایی، زمان تعطیلی افزایش می‌یابد و تحمل خطا و در دسترس بودن منابع کاهش می‌یابد.
– مجازی‌سازی ماشین‌های مجازی جداگانه‌ای را ارائه می‌دهد. ممکن است چندین کاربر میهمان در یک ماشین مجازی وجود داشته باشد و کاربران میهمان می‌توانند سیستم‌های عامل، دستگاه‌ها یا برنامه‌ها باشند.
– کاربران با ماشین مجازی محیط مجازی جداگانه‌ای دریافت می‌کنند. در همان حال، اطلاعات حساس محافظت می‌شود و کاربران میهمان همچنان به هم متصل هستند.
– همانطور که سیستم مجازی‌سازی زمان تعطیلی مداوم را تضمین می‌کند، بارگذاری خودکار را انجام می‌دهد و اطمینان حاصل می‌کند که خدمات مختل نمی‌شوند.
– در مجازی‌سازی از نرم‌افزار مدیریت خوشه برای ترکیب ماشین‌های مجازی استفاده می‌شود. این نرم‌افزار اطمینان حاصل می‌کند که مجموعه‌های همگن از رایانه‌ها یا شبکه‌ها به هم متصل شده و به عنوان یک منبع یکپارچه کار می‌کنند.
چگونه مجازی‌سازی ابری کار می‌کند؟
تاکنون مقدمه‌ای کوتاه در مورد مجازی‌سازی و ویژگی‌های آن خواندید. آیا زمان آن رسیده است که بفهمیم این اصل مجازی‌سازی چگونه کار می‌کند؟ در نهایت، مزایای مجازی‌سازی در رایانش ابری متفاوت هستند. در اصل، این سطح پیچیده‌ای از رایانش ابری است. این ماشین‌های مجازی ایجاد می‌شوند و با کمک چندین سیستم عامل در دستگاه‌های ذخیره‌سازی مختلف اداره می‌شوند.
مجازی‌سازی ابری به سیستم‌های سخت‌افزاری و مجازی امکان عملکرد همزمان را در سازگاری با ابزارهای نرم‌افزاری می‌دهد. پشتیبانی تحویل برای راه‌حل‌های IaaS در رایانش ابری است. برای اطمینان از اجرای موفقیت‌آمیز برنامه‌ها، خدمات شبکه، حافظه و ذخیره‌سازی را ارائه می‌دهد.
مجازی‌سازی ابری به کسب‌وکارها این امکان را می‌دهد که چندین محیط ابری را اجرا کنند. پلتفرم‌های ذخیره‌سازی ابری مانند AWS S3، Azure Blob، File Storage یا ابرهای خصوصی می‌توانند از یک کنسول واحد تجمیع و مدیریت شوند. کسب‌وکارها می‌توانند در صورت بروز فاجعه به طور بهینه عمل کنند و از قفل شدن به یک تأمین‌کننده جلوگیری کنند.
تفاوت مجازی‌سازی سرور با ization
با کانتینر ization، کد برنامه می‌تواند بدون نیاز به تغییرات در هر محیط فیزیکی یا مجازی اجرا شود. توسعه‌دهندگان کد برنامه را با کتابخانه‌ها، فایل‌های پیکربندی و دیگر وابستگی‌هایی که اجرای کد را ممکن می‌سازند، بسته‌بندی می‌کنند. یک بسته نرم‌افزاری که به آن کانتینر گفته می‌شود، می‌تواند به طور مستقل بر روی هر پلتفرمی اجرا شود. مجازی‌سازی برنامه نوعی از کانتینرization است.
این موضوع شبیه به ساختن جاده‌ای برای اتصال دو مکان با مجازی‌سازی سرور است. برنامه شما باید در یک محیط مجازی که از ابتدا ایجاد شده است، اجرا شود. در مقایسه، کانتینرization شبیه به ساختن هلیکوپتری است که می‌تواند در هر جا پرواز کند. شما می‌توانید برنامه خود را با استفاده از یک کانتینر در هر محیط فیزیکی یا مجازی اجرا کنید.
مزایای کلیدی امنیت ابری با مجازی‌سازی
شما می‌توانید از رایانش ابری در اکوسیستم کسب‌وکار خود با این مزایا بهره‌برداری کنید:
۱. انعطاف‌پذیری: کاربران دارای سیستم اشتراک‌گذاری انعطاف‌پذیری هستند بدون اینکه منابع فیزیکی را بین یکدیگر منتقل کنند. بنابراین، داده‌ها در سیستم‌های مختلف در دسترس هستند.
۲. حفاظت از داده‌ها: با مجازی‌سازی داده‌ها در رایانش ابری، جایی برای از دست دادن داده‌ها یا فعالیت‌های مخرب وجود ندارد. زیرا اطلاعات در سیستم مجازی ذخیره می‌شود.
۳. امنیت در برابر حملات : جداسازی سیستماتیک برنامه‌ها و ماشین‌های مجازی خطر حملات متعدد را در صورت افشا کاهش می‌دهد.
۴. صرفه‌جویی هزینه: مجازی‌سازی مقدار سخت‌افزار مورد نیاز در مراکز داده را کاهش می‌دهد و امنیت فیزیکی را در سازمان‌ها بهبود می‌بخشد.
۵. کنترل دسترسی بهتر: مدیران سیستم و شبکه دسترسی بالاتری دارند که مسئولیت‌ها را جدا کرده و کارایی سیستم را افزایش می‌دهد.
نتیجه گیری :
سازمان‌هایی که قصد دارند امنیت ابری خود را تقویت کنند، می‌توانند از مجازی‌سازی بهره ببرند. برای اطمینان از وضعیت امنیتی قوی، باید حفاظت چند لایه پیاده‌سازی و به سیستم‌ها پایبند باشد. سازمان‌ها نیاز دارند تا استراتژی‌هایی توسعه دهند و درک بهتری از نحوه مدیریت مسائل امنیتی در زیرساخت مجازی و اجزای آن داشته باشند. مجازی‌سازی باید اولویت اصلی باشد و نه یک فکر ثانویه برای سازمان‌هایی که به دنبال تقویت امنیت ابری خود هستند.
