۵
(۲)

پروکسی سرور یا همان پروکسی همانند یک نقاب برای هویت کامپیوتر شما در بستر وب عمل میکند و با پنهان کردن ادرس IP تان شما را به عنوان یک کلربر ناشناس جا میزند بنابراین، از ورود مهاجمان سایبری به شبکه خصوصی شما جلوگیری میکند این سرور به عنوان یک واسطه شناخته می شود زیرا بین کاربران نهایی و صفحات وب مورد بازدید انها در اینترنت قرار دارد.

هنگامی که یک کامپیوتر به اینترنت متصل می شود، از یک آدرس IP استفاده می کند. این آدرس شبیه به آدرس خانه شماست و به داده های ورودی می گوید که به کجا بروند. یک پروکسی آدرس IP مخصوص به خود را دارد که موقعیت خود را مخفی میکند و اجازه می‌دهد که به وب سایت‌های محدود شده دسترسی پیدا کنید.

پروکسی ها یک لایه امنیتی ارزشمند برای کامپیوتر شما فراهم می کنند. آنها می توانند به عنوان فیلترهای وب یا فایروال تنظیم شوند و کامپیوتر شما را در برابر تهدیدات اینترنتی مانند بدافزار محافظت کنند. این امنیت اضافی همچنین در ترکیب با یک دروازه وب امن یا سایر محصولات امنیتی ایمیل ارزشمند است. به این ترتیب، می توانید ترافیک را بر اساس سطح امنیت یا میزان ترافیکی که شبکه یا کامپیوترهای فردی شما می توانند مدیریت کنند، فیلتر کنید.

برخی افراد از پروکسی ها برای اهداف شخصی استفاده می کنند، مانند پنهان کردن موقعیت مکانی خود هنگام تماشای فیلم آنلاین، برای مثال. با این حال، برای یک شرکت، آنها می توانند برای انجام چندین کار کلیدی مانند موارد زیر استفاده شوند:

  • بهبود امنیت
  • محافظت از فعالیت اینترنتی کارمندان در برابر افرادی که سعی در جاسوسی از آنها دارند
  • تعادل ترافیک اینترنتی برای جلوگیری از خرابی
  • کنترل وب سایت هایی که کارمندان و پرسنل در دفتر به آن دسترسی دارند
  • صرفه جویی در پهنای باند با ذخیره سازی فایل ها یا فشرده سازی ترافیک ورودی

فهرست مطالب

پروکسی سرور چگونه کار می کند؟

از آنجایی که یک پروکسی سرور آدرس IP مخصوص به خود را دارد، به عنوان واسطه ای بین کامپیوتر شما و اینترنت عمل می کند. کامپیوتر شما این آدرس را می شناسد و هنگامی که درخواستی را در اینترنت ارسال می کنید، ابتدا به پروکسی سرور فرستاده می شود. سپس پروکسی سرور، پاسخ را از وب سرور دریافت کرده و داده های صفحه را به مرورگر شما (مانند کروم، سافاری، فایرفاکس یا مایکروسافت اج) منتقل می کند.هنگامی که از یک پروکسی سرور استفاده می کنید، تمام ترافیک اینترنت را رهگیری و مدیریت می کند. بنابراین، به عنوان کاربر، تمام درخواست های وب شما قبل از رسیدن به مقصد نهایی از طریق پروکسی سرور هدایت می شوند.

اما تفاوت پروکسی با VPN چیست ؟

هر دو VPN و پروکسی سرور به عنوان واسطه بین دستگاه شما و اینترنت عمل می کنند و هویت اصلی شما را پنهان میکنند، اما آنها اهداف متفاوتی را دنبال می کنند و سطوح مختلفی از امنیت را ارائه می دهند.

VPN (شبکه خصوصی مجازی)

  • تمام ترافیک اینترنت را رمزگذاری می کند: فعالیت های آنلاین شما را از دیدگان کنجکاو، از جمله ISP، دولت و هکرها محافظت می کند.
  • آدرس IP شما را پنهان می کند: موقعیت مکانی شما را مخفی می کند و به شما امکان دسترسی به محتوای با محدودیت جغرافیایی را می دهد.
  • تونل امن ایجاد می کند: از داده های شما در برابر رهگیری در حین انتقال محافظت می کند.
  • بر روی کل سیستم کار می کند (system-wide): تمام ترافیک اینترنت روی دستگاه شما را رمزگذاری می کند، صرف نظر از برنامه.
  • معمولا کندتر است: به دلیل رمزگذاری و مسیریابی، VPN ها می توانند کندتر از سرورهای پروکسی باشند.
  • گران‌تر است: سرویس‌های VPN پولی سطوح بالاتری از امنیت و حریم خصوصی را ارائه می‌دهند.

البته امروزه برخی از VPN ها با Proxy ادغام شده‌اند بدین معنا که علاوه بر لایه VPN از لایه پروکسی برای افزایش امنیت و سرعت دسترسی استفاده شده است

پروکسی سرور

  • آدرس IP شما را مخفی می کند: آدرس IP واقعی شما را از وب سایت هایی که بازدید می کنید پنهان می کند.
  • ترافیک را رمزگذاری نمی کند: داده های شما در حین انتقال محافظت نمی شوند.
  • در سطح برنامه کار می کند (application level): فقط آدرس IP را برای برنامه های خاص، مانند مرورگر وب، پنهان می کند.
  • به طور کلی سریعتر است: پروکسی ها به دلیل عدم رمزگذاری داده ها،سریع تر از VPN ها عمل میکنند.
  • امنیت کمتری دارد: نسبت به VPN ها محافظت محدودی ارائه می دهد.

چه زمانی از کدام استفاده کنیم؟

  • VPN: ایده آل برای بانکداری آنلاین، استریم محتوای با محدودیت جغرافیایی، تورنت(torrenting) و محافظت از داده های حساس.تورنت (Torrent) یک روش محبوب برای اشتراک‌گذاری فایل‌ها در اینترنت است که بر اساس فناوری همتا به همتا (Peer-to-Peer یا P2P) عمل می‌کند. به عبارت ساده، تورنت به شما اجازه می‌دهد فایل‌های بزرگ مانند فیلم‌ها، سریال‌ها، نرم‌افزارها و موسیقی را به صورت مستقیم از سایر کاربران اینترنت دانلود کنید، بدون اینکه نیاز به یک سرور مرکزی باشد.
  • پروکسی: مناسب برای دسترسی به وب سایت های مسدود شده جغرافیایی، دور زدن سانسور (مثل پروکسی های تلگرام در ایران) و محافظت اولیه از حریم خصوصی.

در نتیجه، VPN ها امنیت و حریم خصوصی بالاتری را ارائه می دهند، اما می توانند کندتر و گران تر باشند. سرورهای پروکسی سریعتر و ارزان تر هستند اما محافظت کمتری ارائه می دهند. گزینه ای را انتخاب کنید که با توجه به سطح امنیت و حریم خصوصی مورد نیاز شما مناسب است.

نحوه تهیه پروکسی سرور

دو نوع پروکسی سرور وجود دارد: سخت افزاری و نرم افزاری.

  • پروکسی سرور سخت افزاری: بین شبکه شما و اینترنت قرار می گیرد و داده ها را از وب دریافت، ارسال و به جلو هدایت می کند.
  • پروکسی سرور نرم افزاری: معمولاً توسط یک ارائه دهنده میزبانی می شود یا در فضای کلاود قرار دارد. شما یک برنامه را روی کامپیوتر خود دانلود و نصب می کنید که تعامل با پروکسی سرور را تسهیل می کند.

پروکسی های نرم افزاری اغلب هزینه ماهانه دارند اما گاهی اوقات رایگان هستند. نسخه های رایگان معمولاً آدرس های کمتری به کاربران ارائه می دهند و ممکن است فقط چند دستگاه را پوشش دهند، در حالی که پروکسی های پولی می توانند نیازهای یک کسب و کار با دستگاه های زیاد را برآورده کنند.

توجه: مراحل دقیق ممکن است بسته به سیستم عامل، دستگاه و نوع سرور پروکسی که استفاده می کنید متفاوت باشد. این راهنما مراحل کلی را ارائه می دهد.

درک اصول اولیه

قبل از پیکربندی یک پروکسی سرور، به اطلاعات زیر نیاز دارید:

  • آدرس پروکسی سرور(آدرس IP یا نام دامنه): این همان جایی است که ترافیک اینترنت شما به آن هدایت می شود.
  • پورت پروکسی سرور: شماره پورت خاصی که برای ارتباط استفاده می شود.
  • اعتبارنامه های تأیید هویت (اختیاری): برخی از سرورهای پروکسی نیاز به نام کاربری و رمز عبور دارند.

پیکربندی دستگاه شما

  1. دسترسی به تنظیمات پروکسی:

    • ویندوز: به تنظیمات > شبکه و اینترنت > پروکسی بروید.
    • مک بوک: به تنظیمات سیستم > شبکه بروید، اتصال شبکه خود را انتخاب کنید و روی “پیشرفته” کلیک کنید.
    • اندروید: این فرآیند بسته به دستگاه متفاوت است، اما به طور کلی به دنبال تنظیمات شبکه یا تنظیمات Wi-Fi باشید.
    • iOS: به تنظیمات > Wi-Fi بروید، شبکه خود را انتخاب کنید و روی “پراکسی HTTP” ضربه بزنید.
    • مرورگر وب: بسیاری از مرورگرها به شما امکان می دهند مستقیماً تنظیمات پروکسی را پیکربندی کنید. منوی تنظیمات مرورگر خود را بررسی کنید.
  2. وارد کردن اطلاعات پروکسی:

    • پیکربندی دستی: آدرس سرور پروکسی، شماره پورت و هرگونه اعتبارنامه مورد نیاز را وارد کنید.
    • پیکربندی خودکار: اگر سرور پروکسی شما از یک اسکریپت پیکربندی (فایل PAC) استفاده می کند، آدرس اسکریپت را وارد کنید.
  3. ذخیره تغییرات: تغییرات را اعمال کنید و اتصال اینترنت خود را تست کنید.

مثال: پیکربندی سرور پروکسی در ویندوز

به Settings > Network & Internet > Proxy بروید.

گزینه “استفاده از یک سرور پروکسی” را روشن کنید.

آدرس سرور پروکسی و پورت را در فیلدهای مربوطه وارد کنید.

در صورت نیاز، گزینه “استفاده از یک سرور پروکسی برای تمام پروتکل ها” را فعال کنید.

روی “ذخیره” کلیک کنید.

چگونه پروکسی سرور از حریم خصوصی و داده های شما محافظت می کند؟

پروکسی سرور مانند یک فایروال و فیلتر عمل می کند. کاربر نهایی یا مدیر شبکه می تواند یک پروکسی طراحی شده برای محافظت از داده ها و حریم خصوصی را انتخاب کند. این پروکسی داده های ورودی و خروجی کامپیوتر یا شبکه شما را بررسی می کند. سپس قوانینی را اعمال می کند تا از نمایش آدرس دیجیتال شما برای جهان جلوگیری کند. تنها آدرس IP پروکسی برای هکرها یا افراد بدخواه قابل مشاهده است. بدون آدرس IP شخصی شما، افراد در اینترنت دسترسی مستقیم به داده های شخصی، برنامه ها یا فایل های شما ندارند.

با وجود پروکسی، درخواست های وب به آن ارسال می شود و سپس پروکسی آنچه را که شما می خواهید از اینترنت دریافت می کند. اگر سرور دارای قابلیت رمزگذاری باشد، رمزهای عبور و سایر داده های شخصی یک لایه محافظت اضافی دریافت می کنند.

مزایا و معایب پروکسی سرور

pros and cons of proxy server

پروکسی ها دارای مزایای متعددی هستند که می توانند به کسب و کار شما برتری دهند:

مزایا

امنیت

 پروکسی سرورها می توانند به عنوان اولین خط دفاع در برابر فعالیت های مخرب عمل کنند. بسیاری از پروکسی ها به شما امکان می دهند تنظیمات خود را برای مسدود کردن سایت های شناخته شده حاوی بدافزار و رمزگذاری داده های خود هنگام عبور از وب سفارشی کنید. یک روش معمول برای سازمان های امروزی این است که پروکسی خود را با یک فایروال نسل بعدی (NGFW) و شبکه خصوصی مجازی (VPN) جفت کنند و اطمینان حاصل کنند که کاربران از راه دور همیشه از طریق پروکسی سرور سازمان خود به اینترنت دسترسی دارند – به رعایت مقررات و استانداردهای شرکت کمک می کند.

مرور، تماشا، گوش دادن و خرید خصوصی:

از پروکسی های مختلف استفاده کنید تا از دریافت تبلیغات ناخواسته یا جمع آوری داده های خاص IP جلوگیری کنید. با استفاده از پروکسی، مرور سایت کاملاً محافظت شده است و ردیابی آن غیرممکن است.

دسترسی به محتوای خاص مکان:

می توانید یک پروکسی سرور را با آدرسی مرتبط با کشور دیگری تعیین کنید. در واقع، می توانید آن را به گونه ای تنظیم کنید که به نظر برسد شما در آن کشور هستید و به تمام محتوایی که به کامپیوترهای آن کشور اجازه تعامل داده شده است، دسترسی کامل داشته باشید. به عنوان مثال، این فناوری به شما امکان می دهد با استفاده از آدرس های IP محلی مکانی که می خواهید در آن ظاهر شوید، به وب سایت های محدود شده به موقعیت مکانی دسترسی پیدا کنید.

نظارت بر ترافیک/استفاده از اینترنت:

نظارت بر ترافیک/استفاده از اینترنت: پروکسی ها همچنین یک راه عالی برای سازمان ها برای مدیریت و کنترل محتوا و ارائه محافظت از تهدید برای کاربران خود هستند. اگر یک سازمان نمی خواهد کارمندانش از طریق شبکه(های) خود سایت های خاصی را مشاهده/بازدید کنند، می توانند تنظیمات پروکسی سرور خود را برای جلوگیری از دسترسی به چنین سایت هایی پیکربندی کنند. سازمان ها همچنین می توانند از پروکسی سرورها برای نظارت و ثبت درخواست های ترافیک وب استفاده کنند – نه تنها دید خوبی از ساعات اوج فعالیت شبکه، بلکه پر بازدیدترین سایت ها و زمان صرف شده در آنها را نیز ارائه می دهد.

معایب

بارگذاری بیش از حد سرور

برخی از پروکسی ها، به ویژه پروکسی های عمومی، تمایل دارند هنگام دسترسی همزمان چندین کاربر به آن، دچار اضافه بار شوند. در نتیجه سرعت و قابلیت اطمینان اتصال شبکه را تحت تاثیر قرار می دهد.

پیچیدگی تنظیمات

 پیکربندی پروکسی ها، به ویژه در شبکه های پیچیده، می تواند چالش برانگیز باشد. پیکربندی های نادرست می تواند منجر به نشت شناسه شود – که منجر به نگرانی های بالقوه حریم خصوصی می شود.

حریم خصوصی داده ها

 با هزاران ارائه دهنده پروکسی که بازار را تصاحب کرده اند، متأسفانه نمی توان به همه اعتماد کرد. برخی از ارائه دهندگان پروکسی ممکن است فعالیت کاربر از جمله وب سایت های بازدید شده و داده های منتقل شده را ثبت کنند. بنابراین نقض لاگ های کاربری که ممکن است توسط اشخاص ثالث قابل دسترسی باشد.

هزینه بالا

اگرچه گزینه های پروکسی رایگان در دسترس هستند، اما استفاده از آنها به دلیل خطرات احتمالی حریم خصوصی و امنیتی توصیه نمی شود. با این حال، خدمات پروکسی قابل اعتماد و با کیفیت بالا معمولاً نیاز به سرمایه گذاری قابل توجهی دارند.

وابستگی به ارائه دهندگان پروکسی

 تکیه بر ارائه دهندگان پروکسی شخص ثالث به این معنی است که دسترسی شما به خدمات پروکسی به در دسترس بودن و قابلیت اطمینان آنها بستگی دارد. اگر ارائه دهنده با مشکل مواجه شود یا آفلاین شود، سرویس پروکسی شما ممکن است مختل شود.

مسدود شدن توسط برخی سرویس ها و سایت ها

 برخی از وب سایت ها و خدمات آنلاین دارای اقدامات امنیتی سنگینی هستند که به طور فعال ترافیک پروکسی را شناسایی و مسدود می کنند، دسترسی شما به محتوای خاص را محدود می کنند – زیرا ممکن است پروکسی ها را به عنوان فعالیت های مشکوک یا خطر امنیتی بالقوه به دلیل فعالیت های ربات مانند در نظر بگیرند.مثل برخی سایت های داخلی (ایرانی) که وقتی به پروکسی یا VPN متصل میشیم باز نمیشن.

انواع پروکسی سرور ها

types of proxy servers

در حالی که همه پروکسی سرورها به کاربران یک آدرس جایگزین برای استفاده از اینترنت می دهند، انواع مختلفی با ویژگی های خاص خود وجود دارد. درک جزئیات پشت لیست انواع پروکسی به شما کمک می کند تا بر اساس مورد استفاده و نیازهای خاص خود انتخاب کنید.

۱- پروکسی مستقیم (Forward Proxy)

پروکسی مستقیم در مقابل کلاینت ها قرار دارد و برای ارسال داده به گروهی از کاربران در یک شبکه داخلی استفاده می شود. هنگامی که یک درخواست ارسال می شود، پروکسی سرور آن را بررسی می کند تا تصمیم بگیرد که آیا باید با ایجاد اتصال ادامه دهد یا خیر. پروکسی مستقیم برای شبکه های داخلی که نیاز به یک نقطه ورود واحد دارند مناسب است. این پروکسی امنیت آدرس IP را برای افراد در شبکه فراهم می کند و کنترل اداری ساده ای را امکان پذیر می کند. با این حال، یک پروکسی مستقیم ممکن است توانایی یک سازمان را برای پاسخگویی به نیازهای کاربران نهایی فردی محدود کند.

۲- پروکسی شفاف (Transparent Proxy)

یک پروکسی شفاف می تواند به کاربران تجربه ای یکسان با آنچه در هنگام استفاده از کامپیوتر خانگی خود دارند ارائه دهد. به این ترتیب، آن “شفاف” است. آنها همچنین می توانند بر روی کاربران “تحمیل” شوند، به این معنی که بدون اطلاع کاربر متصل می شوند. پروکسی های شفاف برای شرکت هایی مناسب هستند که می خواهند از پروکسی بدون اطلاع کارمندان از استفاده از آن استفاده کنند. این مزیت ارائه یک تجربه کاربری یکپارچه را دارد. از سوی دیگر، پروکسی های شفاف نسبت به برخی تهدیدات امنیتی مانند حملات انکار سرویس SYN-flood آسیب پذیرتر هستند.

۳- پروکسی ناشناس (Anonymous Proxy)

یک پروکسی ناشناس بر روی غیرقابل ردیابی کردن فعالیت اینترنتی تمرکز دارد. این کار با دسترسی به اینترنت به نمایندگی از کاربر در حالی که هویت و اطلاعات کامپیوتر خود را پنهان می کند، انجام می شود. یک پروکسی ناشناس برای کاربرانی مناسب است که می خواهند هنگام دسترسی به اینترنت ناشناس کامل داشته باشند. در حالی که پروکسی های ناشناس برخی از بهترین محافظت های هویتی ممکن را ارائه می دهند، بدون نقص نیستند. بسیاری استفاده از پروکسی های ناشناس را زیرکانه می دانند و کاربران گاهی اوقات با پس زدن یا تبعیض روبرو می شوند.

۴- پروکسی با ناشناس سازی بالا (Elite Proxy)

پروکسی با ناشناس سازی بالا یک پروکسی ناشناس است که ناشناس بودن را یک قدم جلوتر می برد. این کار با پاک کردن اطلاعات شما قبل از تلاش پروکسی برای اتصال به سایت هدف انجام می شود. این سرور برای کاربرانی مناسب است که ناشناس بودن برای آنها یک ضرورت مطلق است، مانند کارمندانی که نمی خواهند فعالیت آنها به سازمان بازگردد. از سوی دیگر، برخی از آنها، به ویژه موارد رایگان، طعمه هایی هستند که برای به دام انداختن کاربران به منظور دسترسی به اطلاعات یا داده های شخصی آنها تنظیم شده اند.

۵- پروکسی تحریف کننده (Distorting Proxy)

یک پروکسی تحریف کننده خود را به عنوان یک پروکسی برای یک وب سایت معرفی می کند اما هویت خود را پنهان می کند. این کار با تغییر آدرس IP خود به یک آدرس نادرست انجام می شود. پروکسی های تحریف کننده برای افرادی که می خواهند هنگام دسترسی به اینترنت مکان خود را پنهان کنند، انتخاب خوبی هستند. این نوع پروکسی می تواند به نظر برسد که شما از یک کشور خاص در حال مرور هستید و به شما این مزیت را می دهد که نه تنها هویت خود، بلکه هویت پروکسی را نیز پنهان کنید. این بدان معنی است که حتی اگر شما با پروکسی مرتبط باشید، هویت شما همچنان امن است. با این حال، برخی از وب سایت ها به طور خودکار پروکسی های تحریف کننده را مسدود می کنند که ممکن است مانع دسترسی کاربر نهایی به سایت های مورد نیاز شود.

۶- پروکسی دیتاسنتر (Data Center Proxy)

پروکسی های مرکز داده وابسته به یک ارائه دهنده خدمات اینترنتی (ISP) نیستند، بلکه توسط شرکت دیگری از طریق یک مرکز داده ارائه می شوند. پروکسی سرور در یک مرکز داده فیزیکی وجود دارد و درخواست های کاربر از طریق آن سرور مسیریابی می شود. پروکسی های مرکز داده برای افرادی که به زمان پاسخ سریع و یک راه حل ارزان قیمت نیاز دارند، انتخاب خوبی هستند. بنابراین آنها برای افرادی که نیاز به جمع آوری اطلاعات در مورد یک شخص یا سازمان به سرعت دارند، انتخاب خوبی هستند. آنها این مزیت را دارند که به کاربران قدرت جمع آوری سریع و ارزان داده ها را می دهند. از سوی دیگر، آنها بالاترین سطح ناشناس بودن را ارائه نمی دهند که ممکن است اطلاعات یا هویت کاربران را در معرض خطر قرار دهد.

۷- پروکسی مسکونی (Residential Proxy)

یک پروکسی مسکونی به شما یک آدرس IP می دهد که متعلق به یک دستگاه فیزیکی خاص است. سپس تمام درخواست ها از طریق آن دستگاه کانال بندی می شوند. پروکسی های مسکونی برای کاربرانی مناسب هستند که نیاز به تأیید تبلیغاتی که در وب سایت آنها قرار می گیرد دارند، بنابراین می توانید کوکی ها، تبلیغات مشکوک یا ناخواسته از رقبا یا افراد بدخواه را مسدود کنید. پروکسی های مسکونی نسبت به سایر گزینه های پروکسی قابل اعتمادتر هستند. با این حال، استفاده از آنها اغلب هزینه بیشتری دارد، بنابراین کاربران باید با دقت تجزیه و تحلیل کنند که آیا مزایا ارزش سرمایه گذاری اضافی را دارد.

۸- پروکسی عمومی (Public Proxy)

یک پروکسی عمومی برای هر کسی به صورت رایگان قابل دسترسی است. این کار با دادن دسترسی کاربران به آدرس IP خود کار می کند و هویت آنها را هنگام بازدید از سایت ها پنهان می کند. پروکسی های عمومی برای کاربرانی مناسب هستند که هزینه برای آنها یک نگرانی عمده است و امنیت و سرعت مهم نیست. اگرچه آنها رایگان و به راحتی در دسترس هستند، اما اغلب کند هستند زیرا با کاربران رایگان گرفتار می شوند. هنگام استفاده از یک پروکسی عمومی، شما همچنین خطر افزایش دسترسی دیگران در اینترنت به اطلاعات خود را دارید.

۹- پروکسی مشترک (Shared Proxy)

پروکسی های مشترک توسط بیش از یک کاربر به طور همزمان استفاده می شوند. آنها به شما دسترسی به یک آدرس IP می دهند که ممکن است توسط افراد دیگر به اشتراک گذاشته شود، و سپس شما می توانید در اینترنت گشت و گذار کنید در حالی که به نظر می رسد از یک مکان دلخواه خود مرور می کنید. پروکسی های مشترک یک گزینه مناسب برای افرادی است که پول زیادی برای خرج کردن ندارند و لزوماً به اتصال سریع نیاز ندارند. مزیت اصلی یک پروکسی مشترک هزینه پایین آن است. از آنجایی که آنها توسط دیگران به اشتراک گذاشته می شوند، ممکن است به دلیل تصمیمات بد دیگران مقصر شناخته شوید که ممکن است منجر به ممنوعیت شما از یک سایت شود.

۱۰- پروکسی SSL (SSL Proxy)

یک پروکسی لایه سوکت های امن (SSL) رمزگشایی بین کلاینت و سرور را فراهم می کند. از آنجایی که داده ها در هر دو جهت رمزگذاری می شوند، پروکسی وجود خود را از هر دو کلاینت و سرور پنهان می کند. این پروکسی ها برای سازمان هایی مناسب هستند که به محافظت پیشرفته در برابر تهدیداتی که پروتکل SSL نشان می دهد و متوقف می کند نیاز دارند. از آنجایی که گوگل سرورهایی را که از SSL استفاده می کنند ترجیح می دهد، یک پروکسی SSL در هنگام استفاده در ارتباط با یک وب سایت ممکن است به رتبه بندی موتور جستجوی آن کمک کند. از سوی دیگر، محتوای رمزگذاری شده روی یک پروکسی SSL نمی تواند کش شود، بنابراین هنگام بازدید از وب سایت ها چندین بار، ممکن است عملکرد کندتری نسبت به حالت عادی تجربه کنید.

۱۱- پروکسی چرخشی (Rotating Proxy)

یک پروکسی چرخشی یک آدرس IP متفاوت به هر کاربری که به آن متصل می شود اختصاص می دهد. با اتصال کاربران، به آنها آدرسی داده می شود که از دستگاهی که قبلاً به آن متصل شده بود منحصر به فرد است. پروکسی های چرخشی برای کاربرانی ایده آل هستند که نیاز به انجام حجم زیادی از وب اسکرپینگ مداوم دارند. آنها به شما اجازه می دهند بارها و بارها به صورت ناشناس به همان وب سایت بازگردید. با این حال، هنگام انتخاب خدمات پروکسی چرخشی باید مراقب باشید. برخی از آنها حاوی پروکسی های عمومی یا مشترک هستند که ممکن است داده های شما را در معرض خطر قرار دهند.

۱۲- پروکسی معکوس (Reverse Proxy)

پروکسی معکوس همانند یک توزیع کننده بار (لود بالانسر) نیز عمل میکند و با توزیع ترافیک بین سرور ها بار ترافیک را روی هر سرور سبک تر میکند و به بهبود عملکرد انها کمک میکند.

بر خلاف پروکسی مستقیم که در مقابل کلاینت ها قرار دارد، یک پروکسی معکوس در مقابل سرورهای وب قرار دارد و درخواست ها را از یک مرورگر به وب سرورها ارسال می کند. این کار با رهگیری درخواست های کاربر در لبه شبکه وب سرور انجام می شود. سپس درخواست ها را به سرور اصلی ارسال می کند و پاسخ ها را از سرور اصلی دریافت می کند. پروکسی های معکوس یک گزینه قوی برای وب سایت های پرطرفداری هستند که نیاز به تعادل بار بسیاری از درخواست های ورودی دارند. آنها می توانند به یک سازمان کمک کنند تا بار پهنای باند را کاهش دهد زیرا مانند یک سرور وب دیگر عمل می کنند که درخواست های ورودی را.

۱۳- پروکسی موبایل

یک پروکسی موبایل از آدرس IP تلفن همراهی که توسط یک اپراتور شبکه موبایل (MNO) یا یک اپراتور موبایل اختصاص داده شده است استفاده می کند. بنابراین به ترافیک اینترنتی شما اجازه می دهد تا از مبدا یک دستگاه تلفن همراه ظاهر شود. تفاوت اصلی بین یک پروکسی موبایل و یک پروکسی مسکونی، استفاده آنها از اتصالات شبکه سلولی مانند ۳G، ۴G و ۵G است. در نهایت، مزیت دسترسی به منابع وب و محتوای بیشتر قابل دسترسی توسط دستگاه های تلفن همراه را ارائه می دهد.

۱۴-  پروکسی HTTP(S)

پروکسی های HTTP درخواست ها و پاسخ های HTTP را مدیریت می کنند. آنها به عنوان یک فرستنده بین کلاینت (معمولاً یک مرورگر وب) و سرور هدف عمل می کنند و عمدتا برای فعالیت های مرورگر استفاده می شوند. آنها از انواع مختلف  IP آدرس ها مانند مسکونی، موبایل یا مرکز داده بسته به نوع پروکسی مورد استفاده شما و ارائه دهنده پروکسی استفاده می کنند.

۱۵-  پروکسی SOCKS

پروکسی های SOCKS نسبت به پروکسی های HTTP متنوع تر هستند، زیرا آنها پروتکل های شبکه مختلفی فراتر از HTTP مانند FTP (پروتکل انتقال فایل)، SMTP (پروتکل انتقال ساده ایمیل) و بسیاری دیگر را مدیریت می کنند. شبیه به پروکسی های HTTP، آنها بسته به سرور پروکسی و پروکسی مورد استفاده شما، یک آدرس IP به شما اختصاص می دهند. آنها برای طیف وسیعی از برنامه ها از جمله بازی های آنلاین، مدیریت سرور از راه دور یا دسترسی از راه دور به شبکه مناسب هستند. متخصصان فناوری اطلاعات و مشاغل از پروکسی های SOCKS برای مدیریت زیرساخت شبکه و کانال های ارتباطی امن استفاده می کنند.

۱۶-  پروکسی استاتیک اختصاصی

یک پروکسی استاتیک اختصاصی نوعی پروکسی سرور است که یک آدرس IP ثابت یا اختصاصی به شما ارائه می دهد و معمولاً به یک مشتری واحد اختصاص داده می شود. این به شما دسترسی و کنترل کامل بر منابع پروکسی را می دهد، به شما امکان می دهد تنظیمات پروکسی را برای هر مورد استفاده خاص سفارشی کنید و خطر استفاده بالقوه کاربران دیگر از همان آدرس IP را حذف کنید. بر خلاف پروکسی های پویا که آدرس های IP را به صورت دوره ای تغییر می دهند، یک پروکسی اختصاصی یک آدرس IP ثابت و پایدار ارائه می دهد که هر بار که به آن متصل می شوید یکسان باقی می ماند.

۱۷-  پروکسی چرخشی بک کانکت (Backconnect Rotating Proxy)

تصور کنید یک ساختمان چند طبقه با واحدهای مختلف است. هر واحد یک آدرس منحصر به فرد دارد (مثل آدرس IP شما). حالا، این ساختمان یک سیستم خاص دارد که به شما اجازه می‌دهد هر بار که به ساختمان می‌آیید، به واحد متفاوتی بروید. این سیستم همان پروکسی چرخشی بک کانکت است.

۱۸- پروکسی IPv4

یک پروکسی IPv4 بر روی IPv4 کار می کند. IPv4 چهارمین نسخه پروتکل اینترنت است و برای مسیریابی بسته های داده در اینترنت بیشترین استفاده را دارد. این به شما امکان می دهد درخواست های وب خود را از طریق پروکسی سرور که دارای آدرس IPv4 مخصوص به خود متشکل از ۱۵ رقم است، مسیریابی کنید.

۱۹-  پروکسی IPv6

یک پروکسی IPv6 بر روی IPv6 کار می کند که به دلیل کاهش طول آدرس های IP موجود، جایگزین IPv4 قدیمی تر خواهد شد. پروکسی های IPv6 مشابه IPv4 کار می کنند، اما از آدرس های IP طولانی تر ۳۲ رقمی استفاده می کنند که مقیاس پذیری بیشتری را ارائه می دهد.

۲۰- پروکسی ISP

یک پروکسی ISP، همچنین به عنوان پروکسی سطح ISP شناخته می شود، یک پروکسی سرور است که توسط یک ارائه دهنده خدمات اینترنتی اداره و کنترل می شود. معمولاً در سطح شبکه ISP مستقر می شود و عملکردهای مختلفی مانند ذخیره سازی محتوا، بهینه سازی ترافیک شبکه و افزایش امنیت را انجام می دهد.

چقدر این مطلب مفید بود؟

روی یک ستاره کلیک کنید تا به آن امتیاز دهید!

میانگین امتیاز ۵ / ۵. تعداد آرا: ۲

تا الان رای نیامده! اولین نفری باشید که به این پست امتیاز می دهید.