ICMP:
یک پروتکل غیر هوشمند است که مدام بسته ها را از مبدا به مقصد ارسال می نماید، اگر مانعی برای رسیدن بسته به مقصد باشد مسیر را تغییر نمی دهد و بازم هم بسته را از همان مسیر ارسال می کند که همین ویژگی باعث شده است که این پروتکل برای مدیریت و عیب‌یابی شبکه استفاده گردد، در این مقاله قرار است به بررسی دو ابزار بسیار کاربردی در عیب یابی شبکه یعنی Ping و Trace Route بپردازیم.
ping:
پینگ مدت زمان رفت و برگشت بسته‌ها بین دستگاه‌ها را از طریق پروتکل ICMP اندازه میگیرد، با این ابزار می توان برای وضعیت سرورها در هر نقطه را بررسی کرد و اگر یکی از سرورها down شده باشند و یا کند عمل کند متوجه Packet Loss شد.
کاربردهای ping:
۱. عیب‌یابی شبکه: پینگ اولین ابزار برای بررسی مشکلات اتصال است.
۲. سنجش کیفیت اتصال: زمان پاسخ پینگ معیاری برای کیفیت و سرعت اتصال است.
۳. تست عملکرد سرورها: مدیران شبکه از پینگ برای بررسی وضعیت سرورها استفاده می‌کنند.
۴. بازی‌های آنلاین: گیمرها از ping برای سنجش تأخیر بازی استفاده می‌کنند. ping زیر ۵۰ms ایده‌آل است.
عملکرد ping:
پینگ با ارسال بسته‌های کوچک داده (درخواست‌های اکو ICMP) به یک مقصد مشخص و دریافت پاسخ از آن کار می‌کند. این فرآیند دو هدف اصلی را دنبال می‌کند:
۱. تأیید در دسترس بودن مقصد
۲. اندازه‌گیری زمان رفت و برگشت (RTT) یا تأخیر شبکه
نحوه استفاده از پینگ:
در ساده‌ترین شکل، کافی است در خط فرمان سیستم عامل، دستور “ping” را همراه با آدرس IP یا نام دامنه مقصد وارد کنید. مثلاً: ping google.com
المان های مهم دستور ping:
time: مدت زمانی که طول کشیده است تا بسته به مقصد برسد و برگردد.
(TTL (Time To Live:مدت زمانی بسته می تواند در شبکه باقی بماند یا تعداد دفعاتی که یک بسته می توان بین روترهای مختلف پرش داشته باشد.
lost: بسته هایی که از بین می رود.
Request timed out: یعنی درخواست شما به مقصد نرسیده.
سوئیج t-: برای پینگ کردن non-stop یک آی پی یا یک آدرس
سوئیج l-: برای تغییر طول بسته ارسالی به یک آی پی یا آدرس
جنبه‌های امنیتی پینگ:
Ping Spoofing یک تکنیک مورد استفاده مهاجمان است که در آن داده‌های جعلی به سرور ارسال می‌شود. این روش می‌تواند برای پنهان کردن هویت واقعی مهاجم استفاده شود و تشخیص آن دشوار است.
ping در ارتباطات:
در برنامه‌های ارتباطی مانند Discord، “پینگ” به معنای اعلان یا هشدار است. وقتی کاربری پینگ می‌شود، یک اعلان روی دستگاه او ظاهر می‌شود.
:trace route یا trace rt:
به معنای ردیابی مسیر، ابزاری است بر مبنای پروتکل ICMP که می تواند حین ارسال بسته ها از مبدا به مقصد، مسیرها و روترهایی سر راه بسته را شناسایی و زمان تاخیر هر هاپ (hop) را اندازه‌گیری می‌کند، با این ابزار می توان مسیر داده‌ها را از یک نقطه به نقطه دیگر در شبکه بررسی نمود.
کاربردهای Trace Route
عیب‌یابی شبکه: شناسایی مشکلات در مسیر ارتباط.
تحلیل عملکرد: بررسی سرعت و تاخیر در ارتباطات.
مدیریت ترافیک: شناسایی نقاط ضعف و بهینه‌سازی مسیرها.
تفاوت دستورهای Trace RT و Trace Route
Trace RT در سیستم عامل ویندوز و Trace Route در سیستم عامل لینوکس استفاده می شود.
نتیجه‌گیری:
ابزارهایی مانند: ping و Trace Route، با وجود سادگی ظاهری، یکی از مهم‌ترین ابزارها برای مدیریت و عیب‌یابی شبکه است. درک عملکرد این ابزار و پروتکل ICMP نه تنها به متخصصان IT کمک می‌کند، بلکه برای کاربران عادی نیز بسیار مفید است. با تسلط بر این ابزارها، می‌توان به راحتی مشکلات اتصال را شناسایی و برطرف کرد و از کیفیت بالای شبکه اطمینان حاصل کرد. بنابراین، آشنایی با Ping ،ICMP و Trace Route می‌تواند به بهبود تجربه کاربری و افزایش کارایی شبکه‌های کامپیوتری کمک کند.
