۱
(۱)

لینوکس: یک سیستم عامل دوستدار توسعه‌دهندگان

لینوکس یکی از سیستم‌های عامل محبوب برنامه‌نویسان و توسعه‌دهندگان است. دلایل زیادی وجود دارد که لینوکس را به یک پلتفرم برتر برای اجرای کارهای توسعه تبدیل می‌کند. تنها مشکل این است که درک لینوکس و کار با آن ممکن است گاهی اوقات کمی دلهره‌آور باشد، به خصوص اگر با سیستم عامل دیگری کار کرده باشید. ممکن است مجبور شوید با برخی اصطلاحات ناآشنا سر و کار داشته باشید.

این یک واقعیت است که لینوکس به عنوان یک پلتفرم کاربرپسند توسعه یافته است. بسته به نسخه لینوکسی که استفاده می‌کنید، عملکردهای متفاوتی دریافت خواهید کرد. اکثر نسخه‌های لینوکس از اصطلاحات مشابهی استفاده می‌کنند؛ بنابراین، هنگامی که با اصطلاحات پایه آشنا شدید، می‌توانید با هر نسخه از لینوکس کار کنید و در موقعیت بهتری برای اجرای آسان وظایف خود قرار خواهید گرفت.

دلایل ترجیح توسعه‌دهندگان برای کار با لینوکس:

  • منبع باز: لینوکس منبع باز است و به شما امکان می‌دهد سیستم عامل خود را به هر شکلی که می‌خواهید تغییر دهید.
  • توزیع‌های کاربرپسند: لینوکس توزیع‌های کاربرپسند زیادی مانند اوبونتو، دبیان و فدورا ارائه می‌دهد.
  • امنیت: سیستم‌های عامل خانواده لینوکس در مقایسه با ویندوز امن‌تر در نظر گرفته می‌شوند.
  • برنامه‌های توسعه: طیف گسترده‌ای از برنامه‌های توسعه در اطراف لینوکس ساخته شده‌اند، بنابراین یک پلتفرم عالی برای کدنویسان است.
  • نرم‌افزار رایگان: بسیاری از نرم‌افزارهای مرتبط با لینوکس رایگان هستند.
  • سهولت استفاده: یکی از بهترین ویژگی‌های لینوکس این است که نیازی نیست یک توسعه‌دهنده، کدنویس یا برنامه‌نویس باشید تا آن را درک کنید؛ نیازی نیست از پس زمینه فنی باشید! فقط دانستن اصطلاحات کلیدی کافی است تا شروع کنید.

ده تا از مهم ترین اصطلاح مهم که باید در مورد لینوکس بدانید:

  1. دستور (Command): بیایید با اساسی‌ترین اصطلاح شروع کنیم! ممکن است با کلمه دستور آشنا باشید. دستورات درخواست‌هایی هستند که در برنامه‌ای به نام “خط فرمان” تایپ می‌شوند. دستورات به شما امکان می‌دهند دستورالعمل‌هایی را به سیستم عامل خود ارائه دهید. می‌توانید از چندین برنامه برای دسترسی به خط فرمان استفاده کنید، بنابراین ظاهر آن ممکن است متفاوت باشد؛ اما معمولاً یک پنجره ساده است.
  2. توزیع (Distribution): لینوکس نسخه‌های مختلفی دارد و این نسخه‌ها به عنوان “توزیع‌ها” شناخته می‌شوند. هر کسی می‌تواند توزیع لینوکسی خود را ایجاد کند، بنابراین گزینه‌های زیادی برای انتخاب دارید. اگر قصد دارید سیستم عامل خود را تغییر دهید، توصیه می‌شود در مورد محبوب‌ترین توزیع‌های موجود مطالعه کنید. بهتر است از یک USB قابل بوت استفاده کنید تا هر کدام که با ترجیحات شما بهتر کار می‌کند را امتحان کنید
  3. GNOME: GNOME – محیط مدل شیء شبکه GNU – یک رابط دسکتاپ بصری است که توسط چندین توزیع لینوکس استفاده می‌شود. این شباهت زیادی به دسکتاپ ویندوز دارد. به همین دلیل است که توزیع‌هایی که از GNOME استفاده می‌کنند می‌توانند یک نقطه شروع عالی باشند.
  4. GNU: GNU یک مجموعه نرم‌افزار رایگان است که شامل برخی از محبوب‌ترین برنامه‌های لینوکس است. این نرم‌افزار توسط همان تیمی ایجاد شده است که مجوز عمومی عمومی (GPL) را در صنعت منبع باز مشهور کرده است. برای ساده‌تر کردن آن، می‌توانید هر کاری را که می‌خواهید با نرم‌افزاری که تحت مجوز GPL است انجام دهید. همچنین می‌توانید آن را تغییر دهید و تحت همان مجوز به اشتراک بگذارید.
  5. Unity: همانطور که می‌دانیم GNOME یک پلتفرم دسکتاپ است که برای لینوکس ایجاد شده است. Unity یک رابط است که برای GNOME ایجاد شده است. Unity به دلیل ارائه یک رابط ساده و کاربرپسند برای کاربران لینوکس شناخته شده است. اگر برای اولین بار می‌خواهید با لینوکس کار کنید، بهتر است برای ساده‌تر کردن کارها یک توزیع مبتنی بر Unity مانند اوبونتو را انتخاب کنید.
  6. Root: سیستم عامل لینوکس دارای یک مکانیسم داخلی برای نقش‌های کاربر است. به هر کاربر یک نقش با سطوح مختلف مجوز اختصاص داده شده است. به عنوان مثال، اگر مهمان باشید، مجاز به تغییر هیچ یک از فایل‌های سیستم عامل نخواهید بود. کاربر “root” به هر دستور و فایلی در سیستم دسترسی کامل دارد. به طور خلاصه، اگر یک کاربر root هستید، می‌توانید هر کاری که می‌خواهید انجام دهید.
  7. Terminal: “Terminal” روش اصلی است که از طریق آن با لینوکس ارتباط برقرار خواهید کرد. این جایی است که تمام دستورات را وارد می‌کنید و رابط بسیار ساده و مستقیم است. با این حال، همچنین می‌توانید با شبیه‌سازهای ترمینال کار کنید؛ اینها اساساً گزینه‌های نرم‌افزاری هستند که دارای یک رابط کاربرپسند هستند.
  8. مدیر بسته (Package Manager): در لینوکس، به جای برنامه‌ها، بسته‌ها را نصب می‌کنید. معمولاً باید این کار را از طریق یک ترمینال انجام دهید. “مدیر بسته” ابزاری است که از طریق آن یک رابط گرافیکی دریافت می‌کنید که به شما کمک می‌کند بسته‌های جدید پیدا کنید، آنها را نصب کنید، به‌روزرسانی کنید و حتی پیکربندی کنید.
  9. فایل‌های اجرایی (Binaries): یک فایل اجرایی با متن معمولی ایجاد نمی‌شود؛ بلکه با کد کامپیوتر ایجاد می‌شود. در بسیاری از موارد، فایل‌های اجرایی موجود در لینوکس می‌توانند مانند فایل‌های Windows.exe اجرا شوند. این فایل‌ها می‌توانند برای انجام برخی وظایف یا عملکردها اجرا شوند.
  10. هسته (Kernel): هسته بخش اساسی هر سیستم عامل است. یک هسته سخت‌افزار سیستم شما را همراه با تمام برنامه‌های موجود در سیستم شما مدیریت می‌کند. هسته پایه لینوکس منبع باز است و هسته اصلی بسیاری از توزیع‌ها را تسهیل می‌کند. کد باید برای برخی از توزیع‌ها مطابق با ترجیحات اصلاح شود.

نتیجه:

واقعیت این است که لینوکس یک سیستم عامل بسیار کاربرپسند است و نیازی نیست یک توسعه‌دهنده یا برنامه‌نویس باشید تا لینوکس را درک کنید یا با آن کار کنید. با این حال، مهم است که خط فرمان لینوکس و اصطلاحات پایه را بدانید. لینوکس به شما کنترل کامل بر سیستم عامل خود را می‌دهد. علاوه بر این، نرم‌افزارهای منبع باز زیادی برای این پلتفرم ایجاد شده است تا بتوانید آن را مطابق با نیازهای خود استفاده کنید.

چقدر این مطلب مفید بود؟

روی یک ستاره کلیک کنید تا به آن امتیاز دهید!

میانگین امتیاز ۱ / ۵. تعداد آرا: ۱

تا الان رای نیامده! اولین نفری باشید که به این پست امتیاز می دهید.